Ale zdaje mi się, że nie o libańską kulinarną klasykę tu idzie. Klimat, w którym jemy, gdzie i z kim spożywamy posiłki, odciska się na naszych "mentalnych żołądkach", bardziej niż jakiekolwiek inne doświadczenia. Tak przynajmniej jest w moim przypadku - pamięć zapachowa jest tą przodującą. Dobre wspomnienia powracają potem jak refren - nagle wpadnie mi do głowy użyta gdzieś przyprawa, innym razem struktura, jeszcze kiedy indziej składnik.
Tak właśnie, od czerwca chodzę z platońską ideą Hummus w głowie. I eksperymentuję - najpierw w świadomości, potem w kuchni. Z połączenia wspomnień i eksperymentów powstała potrawa, na która przepis poniżej. Improwizacji z hummusem w tle na pewno pojawi się jeszcze trochę (kolejna wersja już w mojej lodówce - macie pomysł, co to będzie?), ale dziś idźcie na targ, bo to już ostatnia szansa na zakup świeżego bobu!
Hummus z bobu
- 400 g bobu
- 1/3 szklanki tahini
- 1 biały grejpfrut
- 1-2 ząbki czosnku
- ok.10 dużych listków mięty
- odrobina chili lub szczypta achar masali
- czarny pieprz
- sól do smaku
- opcjonalnie woda
- oliwa z oliwek do podania
Bób gotujemy do miękkości (ja gotuję bez soli). Wrzucamy do robota (ja nie obieram z łupinek, ale jeśli chcesz uzyskać bardziej delikatną strukturę hummusu - zrób to; wtedy późniejsze dolewanie wody będzie raczej niepotrzebne). Dodaj tahini, grejpfruta dokładnie obranego z białych skórek, poszatkowane listki mięty oraz rozdrobniony czosnek. Zblenduj wszystko na jak najgładszą masę. Jeśli struktura wydaje się za gęsta - dodaj wodę czystą lub zebraną z gotowania bobu. Dodaj achar masalę (lub chilli) przypraw solą i pieprzem do smaku - wymieszaj. Odstaw do lodówki na klika godzin, by smaki się przegryzły. Podawaj w misce polane obficie oliwą z oliwek.
Smacznego!
Agniecha
Agniecha
